Uczynki popełnione w ciemnościach nie ukryją się przed światłem dnia.

 Każdy z nas popełnia błędy z wyjątkiem tych, którzy nic nie robią.

 Tak to już jest z odległością: albo sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.

 Tak łatwo można zniszczyć, to co układało się przez lata. Ludzie odchodzą w mgnieniu oka,
i chociaż wywołują mnóstwo bólu gdy odchodzą, wspomnienia zostaną zawsze, nawet jeśli bardzo będziemy chcieli o nich zapomnieć.

 To zadziwiające, jak mocno trzymamy się
fragmentów przeszłości, czekając na przyszłość.

 Jestem w stanie wiele ludziom wybaczyć, poza odrywaniem mnie od posiłków.

 I to nie my mówimy słowa, lecz słowa nas mówią.

 Dożyłem bardzo sędziwego wieku.
Czasem wydaje mi się, że stało się to jakby za moimi plecami.

 Życie to nie jest oczekiwanie, że burza minie... to nauczenie się jak tańczyć w deszczu.

 To wymaga odwagi by się rozwijać i stać się tym, kim naprawdę jesteś.

 Najpiękniejszy rodzaj szczęścia to ten, w którym czujesz, że wszystko jest tak, jak powinno. Nie chodzi o wielkie, niesamowite wydarzenia, które zmieniają Twoje życie o 180 stopni, tylko o spokój ducha, o zasypianie z poczuciem, że Twoje jutro jest bezpieczne, a wszystkie sprawy są poukładane.