Gdybym mógł się rumienić, miałbym na twarzy poparzenia trzeciego stopnia.

 Rodzeństwo jest dla siebie całym światem, zwłaszcza w dzieciństwie.

 Jest taki ból, o którym najlepiej nie mówić, najlepiej bowiem wyraża go milczenie

 Znacie to miejsce, gdzie człowiek jest sam...
I może jeszcze Bóg, jeśli w niego wierzycie.
Oczywiście Bóg może być w nim obecny,
nawet jeśli w niego nie wierzycie.
To do niego podobne.

 Róża zmarła, a ja nie wiedziałam, w co się ubrać na pogrzeb.

 Nigdy nie przestawaj wierzyć w siebie, tylko dlatego, że inni zaczynają w ciebie wątpić.

 Kto jest okrutny w stosunku do zwierząt nie może być dobrym człowiekiem.

 Usiądź w swoim wnętrzu bez celu. Bądź obecny. Bądź otwarty na to, co jest między zaczynaniami, między zakończeniami. Między oddechem i oddechem docenisz całe swoje życie. W ciszy między słowami usłyszysz, co mówi życie.

 Człowiek pozostaje tak długo mądry, dopóki szuka mądrości; odkąd wyobraża sobie, że ja już znalazł, staje się głupcem.

 Kiedy się z kimś dzieli życie, patrzy się na jego twarz zamiast w lustro. Widzi się swój uśmiech w czyimś uśmiechu; widzi się wzbierający w swoim wnętrzu gniew, zanim jeszcze wybuchnie. Widzi się sarkazm; widzi się miłość. Kiedy się mieszka samemu, trzeba polegać na lustrze, pokrytym z tyłu srebrną farbą, a żadna tafla, choćby pokryta od tyłu srebrem, nigdy nie powie prawdy. Ojciec powiedział jej kiedyś: „Lustra są dobre
do jednego: przyłożone do ust zmarłego

człowieka pozwalają zyskać pewność,
że nie żyje naprawdę.

 Czasami trzeba oszukać samego siebie, aby mniej bolało.