Człowiek jest jedyną na świecie istotą świadomą bliskości swej śmierci.

 Liczą się efekty, staraniami chwalą się tylko nieudacznicy.

 Własność. Własność. Wszystko dla własności.

 Drepczę po śladach z przeszłości. Kręcę się w kółko niczym szaleniec. Na oślep. Na drżących nogach, jak małe dziecko, próbujące za wszelką cenę złapać równowagę. Próbując za wszelką cenę uchwycić się czegoś stabilnego. Czegoś, co bezpiecznie przeprowadzi je przez życie albo chociaż pozwoli na pierwszy bezpieczny i pewny krok.

 Nie marnuj życia tylko dlatego, że ktoś parę razy z ciebie zadrwił.

 W życiu wychodzę z założenia, że wolę słuchać ciszy niż głupiego pierdolenia.

 Zgoda na własną śmierć pozwala odnaleźć główny nurt życia.

 -Owszem, ale gdybyśmy wszyscy zginęli, ktoś powinien wiedzieć, co robiliśmy. Mogę pogodzić się z tym, że mnie zabiją, ale nie chcę, by ślad po mnie zaginął.

 Kiedy człowiek zstępuje w przepaść, jego życie zawsze zyskuje jasno określony kierunek.

 Korzenie wiedzy są gorzkie, za to owoc słodki.

 Dowodem odwagi nie jest umrzeć, lecz żyć.