Życie jest jak puszka sardynek – wszyscy szukamy klucza.

 Krew, bebechy i herbata tetley.

 Człowiek nie jest stworzony aby żył sam, ale żeby był usłużny drugim.

 Bo ja się wtedy nawet starałam pilnować, żeby nie zajść w złudzeniach za daleko, żeby w pewnym momencie nie dostać po głowie. No i przede wszystkim starałam się “na nas” nic nie budować. To miała być zupełnie nieżyciowa historia.

 Sumienie tak jak serce musi pracować bezustannie.

 Wiara w ludzi, których kochamy, zawsze pomaga.

 Nikt z nas nie zmienia się z czasem, lecz jedynie dociera bliższej istoty swojej natury.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują
deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei,
wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko
w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Życie jest jak rower, aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać. Ale pamiętaj, że na każdej drodze, którą wybierzesz, zawsze spotkasz zarówno podjazdy, jak i zjazdy. Ważne jest, aby wiedzieć, że niezależnie od kierunku, zawsze próbujesz osiągnąć swoje cele.

 Tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, lecz to, że pozostaje młodym.

 Szanuj zdrowie należycie,Bo jak umrzesz stracisz życie.