Dokądkolwiek się udajemy, zabieramy ze sobą swoje poczucie winy.

 Może nie jestem całkiem zdrowy, ale z pewnością jestem uleczony.

 Prawda jest tak, że każdy z nas jest pozostawiony sam sobie i bezradny...
Więc zdarzają się jakieś katastrofy nieszczęścia i tragedie. Żyjemy w świecie szarpanym gwałtownymi wichrami,
pełnym atakujących pasożytów.

 Kłamstwa nie przynoszą nic dobrego i tylko pozbawiają sił.

 Nie wierz temu, kto wierzy wszystkim.

 I co ty na to, Dandy? Pomyślał z samozadowoleniem.

 Szansa była niewielka. Ale większej nie mieliśmy.

 To, czego boimy się najbardziej, jest z reguły tym, co właśnie powinniśmy zrobić.

 Jak pięknie to było przedstawić się najpierw i tak dopiero dać się poznać.

 Daję słowo,zatem ja już przeszło czterdzieści lat mówię prozą,nie mając o tym żywnego pojęcia!

 Wyglądało na to, że sama muszę się uratować... albo umrzeć.