Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma ...

 Do utraconego rajuNie powinno się wracać,Zwłaszcza jeżeli nie ma się pewności,Że był on naprawdę rajem.

 Czasem przychodzi taki moment w życiu że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść na przód i nieważne jak cholernie by Ci zależało, jak trudne by to było po prostu trzeba odejść.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Każdemu wydaje się, że jest wyjątkowy, a wszyscy dookoła pospolici.

 By osiągnąć realistyczny efekt,należy ostrożnie dobierać środki.

 Tylko człowiek który ma odwagę mówić to, co myśli, zasługuje na pełne zaufanie. Być może wyrazi się On czasem niezręcznie, a nawet niegrzecznie, ale nie będzie mnie oszukiwał. Reasumując - Zrań mnie prawdą ale nigdy nie pocieszaj mnie kłamstwem. (Carlo Frabetti)

 Nawiększym złem starości jest nie mieć zaufania do siebie samego.

 Twój język jest twoim koniem. Jeśli puścisz go luzem, na pewno cię zdradzi.

 Trzeba szybko uwolnić się od przeszłości, żeby ta nie zdążyła nas zniszczyć.

 Skoro życie okazało się bezwartościowe, czym jest śmierć?