Prawda o Królu

 Bajka to najstarsza forma powieści, najprostsza forma mądrości, najczystsza forma pedagogiki. Bajka jest żyła złota, którą można uratować świat.

 Łatwo jest wyzwać potwora na pojedynek, łatwo jest stanąć twarzą w twarz z duchem. Ale gdy musisz stawić czoło strachowi zrodzonemu w tobie, nie ma od tego ucieczki.

 Słyszałaś, że jest coś takiego jak zło, które dobrem przemaga? Ale ja wierzę, że jest coś takiego jak dobro, które zła zwycięża.

 Nigdy, ożenku, nie lękaj się cierpieć. Cierpienie jest to tylko chmurka; słońce, które za nią stoi, jest szczęście.

 Możemy jedynie stworzyć prawdziwe obrazy tego, co już istnieje, ale nie możemy stworzyć czegoś, czego nie znamy. Nasza wyobraźnia jest tylko odzwierciedleniem prawdziwego świata.

 To jest dziwaczejstwo wszelkich dziwactw: oceniać kogoś za to, jak wygląda, zamiast skupiać się na tym, kim jest naprawdę.

 Zły wilk zawsze znajdzie wymówkę, aby pożreć baranka. Ale jeśli działa według prawa moralnego, to choćby wilk był królem, baranek ma prawo oskarżyć go i domagać się sprawiedliwości.

 Myślisz, że dzięki bajkom stado niewłaściwych marzeń nie sprowadzi na twoje dzieci katastrofy i tragedii? Wierzysz, że bajka nie zniszczy ich? Jeżeli tak, to jesteś w wielkim błędzie.

 Ciągle myśląc o tym co było,
stracisz z oczu to co może być.

 Czytasz te bajki, ale pamiętaj, że najważniejsze jest to, co w nich siedzi. Nie patrz tylko na ilustracje i nie rób z nich kalendarzy.