Skąd to pytanie, gdzie ja, stary człowiek, wiedzę czerpałem? Książek dużo przeczytałem, a najwięcej nauczyłem się od Matki Natury.
Bajka to jest klucz do niewidzialnych drzwi ukrytych w najgłębszych i najbardziej tajemniczych komnatach duszy. Otwarciem tych drzwi jest wyobraźnia.
Leń to straszna ponoć to choroba, ale miłość to nie leń, to nauka, praca, wynalazek, to zapał idący przed siebie i drzwi nie zamykający
Bajka to kraina, gdzie nawet śmietana jest miła. Gdzie marzenia ważą nie więcej niż piórko, a dobrze wiedzą o tym chociażby wróble. Gdzie ludzie idą spać z uśmiechem, a poranne słońce przynosi odrobinę nadziei.
Możemy jedynie stworzyć prawdziwe obrazy tego, co już istnieje, ale nie możemy stworzyć czegoś, czego nie znamy. Nasza wyobraźnia jest tylko odzwierciedleniem prawdziwego świata.
Nie jest ważne, jak wielkie są twoje dziury na skarpetkach. Ważne jest, by skrzynia pełna było złota, życzeń trzy i tym podobne. Bo kiedy skarpetki są duże i serce jest duże, to nic nie jest ważne – importanty ani fajranty.
Pamiętaj, że sny, które ci się śnią w obliczu trudności, są prawdziwym drogowskazem twojego charakteru. Ciągnią cię do przodu, a nie z tyłu. Pamiętaj o tym, kiedy serce zacznie wątpić.
Nie znamy dnia ani godziny, kiedy nadejdzie chwila, w której zrozumiemy, że wszystko ma sens, że każde nasze zaangażowanie było niezbędne, by dojść do kluczowej zmiany
Nawet najmniejszy może zmienić bieg przyszłości. Trzeba tylko odważyć się na ten mały krok, który zdecyduje o wszystkim.
Pamiętajcie, dzieci, że prawdziwe piękno tkwi w dobrym sercu. Niezależnie od tego, jak wyglądasz na zewnątrz, to co mają w sobie najważniejsze, to dobroć, szczerość i miłość.
