Mieszkaniem człowieka jest Bóg.

 Ból jest chlebem, którym Bóg dzieli się z ludźmi.

 Bóg jest tak wielki, że przez całe życie możemy Go tylko poznawać, a i tak nie zdołamy Go nigdy całkowicie zrozumieć. Skoro każdy człowiek jest inny, to dlaczego zakładamy, że nasz Bóg jest taki sam dla wszystkich?

 Jakiegoś mnie, Panie Boże, stworzył, takiego masz.

 Messis quidem multa, operarii autem pauciżniwo wprawdzie obfite, ale robotników mało.

 Bóg w swojej miłości przekracza granice, jakie człowiekowi wyznacza logiczne myślenie, a większą miłością człowieka jest wyznaczenie tych granic Bogu zamiast przekroczenie ich poza wszystko

 Bóg sam może świat zniszczyć i drugi raz wystawić,A bez naszej pomocy nie może nas zbawić.

 Synu, nie prowadź życia żebraczego, lepiej umrzeć niż żebrać.

 Nie oceniaj Boga przez pryzmat swoich zdolności i ograniczeń. Bóg nie jest człowiekiem, który miewa zmienne nastroje. Jest wieczny, wszechmocny i pełen miłości. Choćby świat wokół wydawał się bezsensowny, wierząc w Boga, znajdujemy w tym sens.

 Bóg jest miłością i nie ma w Nim cienia lęku. Lęk jest brakiem zaufania do Boga, jest bluźnierstwem. Kto wie, co to jest Bóg i jaka jest Jego miłość, tego nie dręczy żaden lęk.

 Wszelkie urozmaicenia w historii można przypisać jedynie Bogu i diabłu.