Pan Bóg kiedy budował świat marszczył czoło obliczał obliczał obliczał ...

 Bóg nie zawsze daje to, co prosimy, ale zawsze daje to, czego potrzebujemy. Człowiek pyta o szczęście, a Bóg daje cierpliwość, aby to szczęście zdobyć. Zbawienie jest jak droga – musimy ją podążać, aby dojść do celu.

 Bóg nigdy nie zaprasza nas do doświadczeń, których nie możemy znieść. On nigdy nie prowadzi nas tam, gdzie nie idzie z nami. On nigdy nie zostawia nas samych i nigdy nie pozwala nam być samym źródłem naszej siły.

 Bóg nie każe się kochać za to, co daje, ale za to, kim jest. I to jest prawdziwe, wyzwalające miłościwość. I to jest prawdziwa, transcendentna wolność człowieka - Miłować Boga za to, kim On jest.

 Bo Ty, Panie, dobry jesteś i pobłażliwy, i wielce łaskawy dla wszystkich, którzy Ciebie wzywają.

 Bóg stworzył człowieka na własne podobieństwo, a człowiek odpłacił mu się za to sowicie.

 Istnieje coś jak gdyby wcielenie Boga w świat, a piękno jest Jego znakiem.

 Nie bądź mądrym we własnych oczach, Boga się bój, zła unikaj.

 – Czy Bóg może stworzyć kamień, którego nie byłby w stanie udźwignąć? – Oczywiście. Stworzył ludzi
– a ludzie to właśnie ten kamień, którego nie może udźwignąć, ciągle coś trzeba przy nich poprawiać,
a oni i tak pozostają źli i jest im źle i nie są wdzięczni za życie, ponieważ lepiej im było,
kiedy ich nie było.

 Skoro zaufałem Bogu, to On mnie poprowadzi najlepszą z możliwych dróg.

 Kto szuka prawdy, ten szuka Boga, czy jest to jasne dla niego, czy też nie.