Jesteśmy podobni do pielgrzymów, których nie męczy wędrówka przez pustynię, ponieważ ich serca zamieszkały już w Świętym Mieście.
Przychodzą do kościoła żeby się dzielić Bogiem a nie po to żeby go tam szukać.
Bogu, co boskie, cesarzowi, co cesarskie. A co ludziom?
Woda nie jest po to, aby ją pić - inaczej Bóg nie soliłby tak wielkiej jej ilości.
Naszym sukcesem jest otwartość na przyjmowanie, uznanie potrzeby Boga, że tylko On może nas dopełnić, gdyż nie jesteśmy samowystarczalni,
Pragnieniem Boga jest to, by ludzieżyli razem, w zrozumieniu i wspólnocie.
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.
Nemo potest duobus dominis servirenikt nie może służyć dwom panom.
Aby być świętym, trzeba być szalonym. Trzeba stracić głowę.To, co nas powstrzymuje od świętości, to brak refleksji, zastanowienia, modlitwy, zjednoczenia z Bogiem, którego do świętości koniecznie potrzeba.
Opłakuję coś, czego nigdy nie miałam. Co za absurd. Rozpacz z powodu przeklętych nadziei, przeklętych marzeń i oczekiwań.
