Nawet najdłuższy czas nie wystarcza, kiedy kocha się jakieś miejsce ...

 Czas to pies goniący własny ogon. Im bardziej się spieszy, tym bardziej oddala się od celu.

 Czas jest jak rzeka, którą nie można przekroczyć dwa razy na tym samym miejscu, zawsze płynie, niezmiennie zmieniając wszystko w swoim otoczeniu.

 Ważne jest tylko to, co robimy z naszym czasem. Kochać, cierpieć, myśleć. Reszta to tylko puste milczenie. Panie, ten czas, który nam dałeś, czas naszego życia, jest zbyt krótki. Możemy go stracić, nie zdając sobie z tego sprawy. Możemy go zmarnować, nie zwracając uwagi. Ale czas to jest życie. A życie to jest w naszych sercach. Tylko Ty, Panie, możesz nam dać więcej czasu, więcej życia.

 Czas jest jak rzeka, której nie możesz dotknąć dwa razy, bo woda, którą dotknąłeś, zniknęła na zawsze. Nie istnieje już. Kiedy patrzysz na rzekę, przypomina to błyskawiczny przegląd minionego czasu.

 Nieważne jest to, ile lat udało Ci się przeżyć, ale jak czerpałeś pełnymi garściami z tego, co ofiarował Ci czas.

 Czas nie jest tym, co zdarza się ludziom. Czas jest rodzajem kontaktu. Czasem, wstępuje na ziemię i marzy.

 Wśród wielkości rzeczy, które są wokoło nas, istnienie Nicości dzierży pierwsze miejsce, a władza jej obejmuje rzeczy, które nie mają bytu,
a jej istota tkwi w czasie, między przeszłością i przyszłością, i nie posiada zgoła teraźniejszości.

 Czas jest jak rzeka, nie możesz dwukrotnie dotknąć tej samej wody, bo płynąca, która przeszła, nigdy nie powróci. Ciesz się więc każdą chwilą, którą życie ci daje.

 Czy jest coś bardziej cennego niż czas? To on przyjmuje, poznaje, odnosi, utrzymuje, pokonuje wszystko. Czas może więcej niż siła natury, bo on sam aby nazwać, nie jest czymś, co trwa a co czyni, że wszystko trwa.

 Czas jest tym jedynym klejnotem, którym rzucamy nie zastanawiając się nad jego wartością. Często mija zanim zdajemy sobie sprawę z jego wartości.