Bez względu na to jakie ma się wspomnienia, dobre czy złe, przeszłość nigdy nas nie opuszcza.Choćby ją zapakować w pudła i upchnąć w jakiejś szafie, tak jak pudła z gratami, które się przechowuje, lecz nigdy nie otwiera, i tak pewnego dnia, kiedy dopadnie nas prawdziwy świat, idziemy do tej szafy i przeglądamy zawartość pudeł.
Czas jest tym, czego najmniej nam wystarcza, a jest to jedyne, co mamy. Zrozumienie tego paradoksu jest początkiem mądrości.
Czas jest rzeką, którą płyniemy. Rzeka jest czasem, który nas nosi. Ta rzeka jest rzeką istnienia. To co zdarza się w niej, to jest rzeczywistość. Życie jest rzeką i każdy człowiek jest tym, co wynurza się z rzeki, stąd człowiek jest różny w każdym kolejnym momencie. Rzeka zawsze płynie.
Czas jest najbardziej cennym zasobem, którego nie można odzyskać. Nauczyć się go szanować to prawdziwa sztuka życia.
Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepłynęła woda, której dotknęliśmy, nie powróci nigdy więcej. Cieszmy się każdym momentem, który jest nam dany.
Czas nie odtwarza tego, co tracimy.
Człowiek, który odczuwa, jak cenny jest każdy moment, zrobi coś z tego. To jest główna różnica między nami, a nimi.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływała i nigdy już nie powróci. Ciesz się każdą chwilą życia.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda zawsze będzie inna. Tak samo, cieszyć się każdą chwilą życia.
Przeszłość należy do historii, przyszłość do Boga, czas teraźniejszy jest własnością Mądrości. Czas jest jak rzeka, płynąca stąd, wypełniona obrazami i emocjami.
Czas to coś, czego nie można kupić, nie można go zdobyć ani odzyskać. Kiedy mija, jest stracony na zawsze. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby zrozumieć, jak go efektywnie wykorzystać.
