Dawanie czasowi czasu zawsze było najlepszym sposobem, jak świat światem.

 Patrząc stale w przeszłość nigdy w
pełni nie skorzystasz z teraźniejszości.

 Czas jest najważniejszy zasób, którego nie możemy odzyskać, niezależnie od ilości pieniędzy. Dlatego też warto go docenić, cenić i wykorzystać jak najefektywniej.

 Wszystkie nasze błędy możemy naprawić. Jednak czasu, który zmarnowaliśmy, nigdy nie jesteśmy w stanie odzyskać.

 Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt bystry dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy się smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się radośnie bawią. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.

 Czas jest najważniejszy na świecie, bo to jest sposób, w jaki nasze doświadczenia są uporządkowane. Ale to, co nazywamy czasem, jest tylko iluzją. Chociaż jest nieuchronny, nie jest na to dowodu.

 Niezawodnym sposobem na stracenie tożsamości jest odwlekanie rzeczy na później. Zmarnowana chwila jest stratą oddechu życia. Przyrzekając sobie, że zaczniemy żyć „później”, wegetujemy w żałosnym stanie antycypowania naszej własnej egzystencji.

 Przyszłość zaczyna się dzisiaj, nie jutro. Dostaliśmy od Boga dar czasu. Wartość czasu zależy od tego, jak go wykorzystamy.

 Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo woda, której dotknąłeś już płynie dalej. Ciesz się każdym momentem życia

 Czas, który sector tak szybko, jest czymś więcej, niż niezdefiniowana jednostka międzynarodowa, jest to coś, co umyka, czego nie można powstrzymać, czego nie da się odzyskać.

 Nie marnuj czasu, bo to materiał, z którego zrobione jest życie. Lecz nie zapominaj, że nie możemy odzyskać straconego czasu. Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tych samych wód dwukrotnie. Ponieważ woda, której dotknęliśmy, przepływa już dalej i nigdy nie powróci. Czas przepływa niewzruszenie, jak rzeka.