Czas i zdrowie to dwa cenne skarby, których nie rozpoznajemy ...

 Czas jest tym jedynym lekarzem, który goi rany duszy. Przez niego, odkrywamy prawdziwe znaczenie: cierpliwości, wytrwałości i nadziei.

 Czas krótki, niepewny, świętość daleka, czyń, co czynisz.

 Czas jest rybą, której nie widać w błeźniącej tafli rzeki, czasem myślimy, że uchwyciliśmy go, ale on wymyka się i znika w głąb wód, zanim zdążymy zamknąć dłonie.

 Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.

 Ludzie są dziwni. Mając czas, marnują go, potem gdy już go nie mają, desperacki próbują zatrzymać to, co nie zatrzymuje się nigdy.

 Czas to rzecz najbardziej cenna, jaką można stracić. Bo można go tylko stracić. Raz wykorzystany, już nigdy nie wróci.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo ta woda, której dotknąłeś, już przepłynęła i nigdy nie przepłynie ponownie. Ciesz się każdym momentem życia.

 Czas to jedyny sprawiedliwy sędzia, rozstrzygający spór o wartość człowieka. Kto zasiedział się na przystanku bytu, ten nigdy nie zrozumie sensu podróży.

 Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda, której dotknęliśmy, przepłynie już dalej. Życie zbyt krótkie, aby spędzić je na gniewie.

 Czas to rzecz najcenniejsza dla życia; to jedyna rzecz, której nie można naprawić.