Żyjemy w epoce, w której nadmiar wolnego czasu staje się równie niebezpieczny jak jego brak. Czas to cenny zasób, który trzeba umieć dobrze spożytkować.
Czas jest jak rzeka, której wody znikają na zawsze, a kiedy mówi się 'wszystko odeszło', czas nie jest niczym innym niż tą rzeką, która płynie; 'coś znikło' oznacza 'coś przepłynęło'.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda zawsze zostawia za sobą coś nowego.
Czas jest najważniejszy. To jest prymarny punkt, którym musisz posiadać. Życie jest zbyt krótkie. Nie możesz robić wszystkiego. Musisz zdecydować, co chcesz robić i to zrób. Bieżące zadanie powinno być twoim najważniejszym zadaniem. Egzystencja to tylko bezcenna kwestia czasu.
Czas jest błogosławieństwem nietrwałości, przypomnieniem o przemijalności, który pomaga nam docenić chwilę. Człowiek, który zna wartość czasu, nigdy go nie marnuje, ale korzysta z każdej sekundy z wyrazem wdzięczności na twarzy.
Czas jest rzeką, której nurt nieustannie nas pędzi, choć wydaje się, że to my jesteśmy w biegu. Dlatego nie mamy w życiu większego wroga niż czas.
Ważne jest nie to, ile mamy
czasu, ale to, co z nim zrobimy.
Nie wahaj się być szczęśliwym, bo to są dobre czasy. Żyjemy, to zawsze są dobre czasy.
Czas jest tym, czego nam brakuje. A więc myślimy, że zabija nas. Ale tak naprawdę, to zabijamy go.
Czy Ciebie też ogarnia smutek,
kiedy myślami wracasz do cudownych chwil i wiesz, że możesz do nich już nie wrócić?
