Nie mamy zbyt mało czasu, ale tracimy go. Życie jest długie, jeżeli potrafisz je właściwie wykorzystać.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwukrotnie, bo woda, której dotknąłeś, już płynie dalej. Wykorzystaj każdą minutę.
Ludzie biegnący przez morze zmieniają niebo, nie ducha. Cokolwiek widzisz, gdziekolwiek jesteś, to zawsze jesteś sam z sobą. Boskość jest w nas, daleko w głąb naszej duszy. Jeżeli to miejsce jest czyste, jasne, jeżeli ty sam nie wprowadzasz tam smutku, co za różnica, czy ból ciała cię dotyka, czy zmieniają się rzeczy na zewnątrz? Każde miejsce staje się wolnym niebem dla człowieka mędrca.
Dwie rzeczy napełniają duszę coraz nowym i wzrastającym podziwem i euforią, im częściej i trwalej zastanawia się nad nimi: niebo gwiaździste nade mną i prawo moralne we mnie.
Czas jest jak rzeka, w której nie można dwa razy postawić stopy, z obawy, że drugi raz to już nie będą te same wody, które minęły. Czas, jak rzeka, nieustannie się przemieszcza, kształtuje i przekształca wszystko w swoim związku.
Czas jest najważniejszy zasób i jego właściwe wykorzystanie jest kluczem do sukcesu. Trzeba docenić jego wartość, bo minuta stracona już nigdy nie wróci.
Czas jest najlepszym nauczycielem, niestety zabija wszystkich swoich uczniów.
Czas jest miejscem spóźnień.
Czas jest jak rzeka - nie możesz dotknąć tych samych wód dwa razy, ponieważ woda, której dotknąłeś, płynie dalej. Ta, której jeszcze nie dotknąłeś, nadchodzi.
Nie ma nic trwalszego od chwili. Wszystko przemija, a jedno pozostaje: teraz. Teraz jest wieczne, nieskończone i jedynie realne. Teraz jest jedynym czasem, w którym naprawdę żyjemy.
