Jutro nie jest zagwarantowane nikomu, ani młodemu, ani staremu.
Czas jest tym, co zegar mierzy. Niektórzy zauważają, że to co zegar mierzy, zasadniczo nie jest czasem, a co najwyżej to co nazywamy czasem w myśl naszej niezrozumiałej, ludzkiej koncepcji.
Czas to królewski dar, którego nie można kupić, ale można go marnować. Nie pozwól stracić ani chwili, bo kiedy minie, nigdy więcej nie wróci.
Czas jest jednocześnie najcenniejszym i najbardziej nieodzownym składnikiem naszego życia, który przemija nieubłaganie i którego nigdy nie można odzyskać.
Jeśli boisz się przyszłości, to martwisz się o teraźniejszość w chwili obecnej.
Czas jest tylko szczególną formą przestrzeni.
Zebranie to najbardziej pracowity sposób tracenia czasu.
Nikt nie jest na tyle bogaty, aby móc kupić sobie odrobinę więcej czasu, a jednocześnie nikomu nie brakuje na tyle środków, aby mógł sobie pozwolić na stracenie go. Czas jest najcenniejszym skarbem, jakim dysponujemy, a najtrudniej go odzyskać, gdy go raz stracimy.
Czas jest jak rzeka, którą nie można dotknąć tą samą wodą, bo woda, którą dotkałeś płynie do końca. Woda, którą dotkniesz następnie, jest już inna woda, a jednak ten sam czas.
Czas zatrzymuje się w miejscu.
