Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tego samego miejsca dwa razy, ponieważ woda, która już przepłynęła, nigdy nie przepłynie znowu. Ciesz się każdym momentem życia.
Nie liczymy czasu, który mija, ale czas, który zostaje. Każda chwila jest droższa, jeśli wiemy, że jej mniej.
Niektórzy są z jedną osobą całe życie,
a inni całe życie czekają na taką osobę.
Czas jest rzeką, która zmywa wszystko, co tworzymy. Czas jest prawdą należącą do wszystkich, ale nie każdego. Czas jest lekiem na rany i balsamem dla serca.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Czas jest najbardziej cenną rzeczą, jaką możemy spędzić. Dlatego ważne jest, aby spędzać go świadomie, nie marnując na rzeczy, które nas nie rozwijają, nie dają radości. Czasu nie można cofnąć, nie można go odzyskać. Gdy mija, pozostaje tylko to, co zrobiliśmy z nim, jak nim zarządziliśmy.
Czas to jedno z niewielu rzeczy, których nie możemy kontrolować, nie możemy go zatrzymać, przyspieszyć ani cofnąć. Musimy więc nauczyć się doceniać każdą chwilę, jaką mamy.
Patrząc stale w przeszłość nigdy w
pełni nie skorzystasz z teraźniejszości.
Czas jest najbardziej naglącym nauczycielem w naszym życiu. On ciągle pędzi do przodu, nie dając nam chwili wytchnienia. A przecież wszystko, czego możemy się od niego nauczyć, musi zostać zrozumiane w odpowiednim czasie, bo tak niewiele mamy chwil na ziemi, by naprawdę żyć.
Nie licz godzin, które minęły. Zobacz tylko to, co osiągnąłeś. Nie licz dni, które przeminęły z bólem. Czyń szczęśliwym każdy nadchodzący dzień.
