Metafizyka czasu

 Czas jest tym jedynym lekarzem, który goi rany duszy. Przez niego, odkrywamy prawdziwe znaczenie: cierpliwości, wytrwałości i nadziei.

 Świat istnieje tylko dzięki temu, że za późno się cofać.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, której dotknąłeś, jest już daleko. Ciesz się każdą chwilą życia.

 Dawanie czasowi czasu zawsze było najlepszym sposobem, jak świat światem.

 Czas jest najważniejszym surowcem, jaki mamy. Nie możemy go kupić, nie możko go zatrzymać. Czas to życie. I jak spędzamy swojego czasu, tak spędzamy swoje życie.

 Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.

 Nie marnuj czasu, bo to jest materiał, z którego zbudowane jest życie.

 Życie to w jakiś sposób nędza. Najwięcej zmartwień dostarcza nam przyszłość. Dlatego, jak pokazują starożytne zasługi, najdoskonalszeń dzięki mądrości, doszli do tego, iż żyli każdym dniem jak odrębnym życiem i omam smutku wpół usypiał ich pokój i odpoczynek.

 Czas to najcenniejsza waluta naszego życia. Nie można go kupić, nie można go odzyskać, jedyne co możemy z nim zrobić to go używać. A jak go użyjemy, zależy od nas.

 Czas jest rzeką, która zmywa wszystko, co rodzi się i kwitnie na jej brzegach; on nie zna wstrzymań ani opóźnień, jest surowy i nieubłagany jak śmierć, której jest zwiastunem.