Cogitacje o Czasie

 Czas to cenny skarb, którego nie wolno marnować. Kiedy go stracisz, nigdy już go nie odzyskasz. Z każdą chwilą, która mija, umieramy troszkę.

 Niekiedy czas mija zbyt szybko.

 Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Można żyć bogato mając niewiele pieniędzy, ale nie da się żyć pełnią życia nie mając czasu.

 Wszystko porusza się, biegnie, różni się, nic nie zatrzymuje Czasu. Jak rakieta, jak strzała z łuku celuje w nieznane. Wołać za nim bez słów: wróć, choć wiesz, że nie wróci.

 Czas nie jest rzeczą, którą zrozumieć można na pierwszy rzut oka. Jest jak rzeka - nieustannie płynie, a my możemy tylko zanurzyć się w jej nurt i pozwolić sobie dryfować.

 Czas to rzeka, której brzegiem jest teraźniejszość, źródłem przyszłość, a przepływ to przeszłość.

 Czas jest jak rzeka, nie możesz dotknąć dwa razy tego samego miejsca, bo przepływa do następnego. Czas jest nienawiązalny, niepowstrzymany, niewidzialny, nieskończony i wieczny. Czy możemy go zrozumieć? Czy możemy go zatrzymać? Czy możemy chwycić go? Czy możemy go zobaczyć? Czy możemy to przetrwać?

 Nie strać momentu, w którym jesteś.
Wyciągnij z niego to, co jest do wyciągnięcia.

 Czas to najcenniejsza rzecz, jaką człowiek może marnować. Nie możemy go przystopować, odwrócić ani odzyskać. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby każdą chwilę dobrze wykorzystać.

 Zawsze będzie czas, żeby powiedzieć "nie", ale pora skończyć z użalaniem się nad sobą.