Cogitacje o Czasie

 Czas jest jedyną sprawą, której rzeczywistej istoty nie rozumiemy. Ucieka zbyt szybko, kiedy bawimy się bez trosk, a przemieszcza się zbyt powoli, kiedy smucimy się i tęsknimy.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływająca woda zawsze będzie inna. Więc ciesz się każdym momentem życia.

 Musi zdarzyć się coś szczególnego, by zrozumieć, że nie jesteśmy nieśmiertelni. Czas to coś, co nie wraca, to jest klejnot, którego nie należy marnować.

 Jeśli nie porzucisz przeszłości, ona zniszczy Twoją przyszłość.
Żyj tym, co oferuje teraźniejszość, a nie tym, co zabrała przeszłość.

 Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Można żyć bogato mając niewiele pieniędzy, ale nie da się żyć pełnią życia nie mając czasu.

 Ja o swoim braku czasu mogłabym napisać książkę, gdybym znalazła czas.

 Nieważne jest to, ile lat udało Ci się przeżyć, ale jak czerpałeś pełnymi garściami z tego, co ofiarował Ci czas.

 Czas, ten kosmiczny rzemieślnik, majsterkujący w swym niematerialnym warsztacie, zawsze działa w kierunku doskonałości. Nie spieszy się, nie obawia się późności. Czekania na odpowiedni moment, na tę optymalną chwilę.

 Nieważne, jak długo żyjesz, ale jak. Warto przepłynąć przez życie jak łódka, zostawiając za sobą białą falę mleka i miłości. Wtedy nic nie zginie.

 Czasami zapominam, jak się oddycha.