Cogitacje o Czasie

 Czas jest tym, czego nam najbardziej brakuje, ale jeśli dobrze się zastanowić, to na koniec naszego życia zawsze okaże się, że mieliśmy go wystarczającą ilość.

 Rzeczywistość nie jest ani punktem, ani linią, jest tylko teraźniejszością. Tego który jest i nie jest, tak jak trwa z czasem i tak jak przemija z nim.

 Nie czekaj. Pora nigdy nie będzie idealna. Zaczynaj tam, gdzie jesteś, i używaj tego, co masz, mając nadzieję zrobić z tego, co chcesz.

 Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda, której dotknąłeś, pójdzie już dalej. Ciesz się każdą chwilą życia.

 Daj mi, Boże, obojętność do rzeczy, które ode mnie nie zależą, odwagę, by zmieniać te, które mogę zmienić, i mądrość, by rozróżnić jedno od drugiego.

 Czasu nie można powstrzymać. Nie można go też przyspieszyć. Można tylko starać się, aby każda chwila życia miała sens.

 Czas jest tym, czego najmniej nam wystarcza, a jest to jedyne, co mamy. Zrozumienie tego paradoksu jest początkiem mądrości.

 Nie mierzę swojego życia liczbą oddechów, które zrobiłem. Mierzę je momentami, które zapierają mi dech w piersiach.

 Czas jest jak rzeka. Nie możemy dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepłynęła woda, której dotknęliśmy, nie powróci nigdy więcej. Cieszmy się każdym momentem, który jest nam dany.

 Ja myślę teraz krótkoterminowo,
nie ma co wybiegać za bardzo w przyszłość.
Nie mogę się doczekać wiosny (...)
Przesterowałam moją głowę na pozytywne
myślenie, żeby cieszyć się życiem.
I walczyć, bo mam o co. Ja teraz rozumiem,
co to znaczy naprawdę cieszyć się każdą chwilą.
DOCENIAM KAŻDĄ MINUTĘ.