Życie jest tak krótkie, a dzień rozpoczyna się tak wcześnie, i czas jest jak zawsze niewystarczający.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo przepływająca woda, której dotknąłeś, jest już daleko, a nadchodząca jest zawsze nowa.
Czas to cenny skarb, którego nie wolno marnować. Kiedy go stracisz, nigdy już go nie odzyskasz. Z każdą chwilą, która mija, umieramy troszkę.
Ja o swoim braku czasu mogłabym napisać książkę, gdybym znalazła czas.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo płynąca woda, której dotknąłeś, już przepłynęła. Nie wróci nigdy.
Czas jest jedyną sprawą, której rzeczywistej istoty nie rozumiemy. Ucieka zbyt szybko, kiedy bawimy się bez trosk, a przemieszcza się zbyt powoli, kiedy smucimy się i tęsknimy.
Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Człowiek, który nie zrozumie tego, nigdy nie rozumie niczego.
Czas przeznaczony na rekonesans nigdy nie jest stracony.
Czas to coś, czego nie da się kupić, nie da się go przywrócić ani zatrzymać. Czasu nie możemy kontrolować, możemy tylko decydować, co z nim zrobimy. To cenny dar, który każdego dnia otrzymujemy, ale nie potrafimy docenić.
Nieważne, jak długo żyjesz, ale jak. Warto przepłynąć przez życie jak łódka, zostawiając za sobą białą falę mleka i miłości. Wtedy nic nie zginie.
