Czas jest rzeką, która niesie z sobą wszystko co pojawia się w zasięgu jej wzroku, a jednocześnie pozostawia za sobą spustoszenie. To, co jest nieuchwytne i niewidoczne, staje się najbardziej realne i nieodwracalne na świecie.
Czas to coś, czego nie można kupić, nie można go zdobyć ani odzyskać. Kiedy mija, jest stracony na zawsze. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby zrozumieć, jak go efektywnie wykorzystać.
Niektórzy są z jedną osobą całe życie,
a inni całe życie czekają na taką osobę.
Czas szybko płynie i na nikogo nie czeka.
Czas jest najmądrzejszy doradca. Nie ma nic, co by ukryło prawdę jak czas. Musimy zdobyć się na cierpliwość, aby zrozumieć prawdę ukrytą w czasie.
Nie mierzymy czasu zegarami, lecz wspomnieniami. Zegary pokazują tylko naszą niezdolność do uwolnienia się od chwili obecnej.
Rzeczywistość nie jest ani punktem, ani linią, jest tylko teraźniejszością. Tego który jest i nie jest, tak jak trwa z czasem i tak jak przemija z nim.
Nie mierzę swojego życia latami. Mierzę je chwilami i wszystkim, co robię, by te chwile sprawiły, że czuję się żywy. Chwile, które przekraczają granice. Nie chcę osiągnąć pięknego końca. Chcę piękna bez końca.
Zawsze będzie czas, żeby powiedzieć "nie", ale pora skończyć z użalaniem się nad sobą.
Niezawodnym sposobem na stracenie tożsamości jest odwlekanie rzeczy na później. Zmarnowana chwila jest stratą oddechu życia. Przyrzekając sobie, że zaczniemy żyć „później”, wegetujemy w żałosnym stanie antycypowania naszej własnej egzystencji.
