Czas jest zbyt powolny dla tych, którzy czekają, zbyt szybki dla tych, którzy się boją, zbyt długi dla tych, którzy smucą, zbyt krótki dla tych, którzy się cieszą. Ale dla tych, którzy kochają, czas jest wiecznością.
Nawet jeśli starasz się żyć w pełni, czasami zapominasz o prawdziwym znaczeniu życia. Czas jest nieubłaganym nauczycielem, przypominając, że czasem mniej znaczy więcej, a każda chwila jest bezcenna.
Czas jest jak rzeka, której nie można dotknąć dwukrotnie, bo woda, którą dotknęliśmy, spływa, a zastępuje ją ta, która nadchodzi, i tak dalej.
Czasu nie można zatrzymać, nie można go cofnąć, nie można go przyspieszyć. Czas to jedno z najcenniejszych dóbr, które mamy, i choć często wydaje nam się, że go mamy nieskończoność, to jest to złudne wrażenie. Każda chwila, którą marnujemy, jest chwilą, której już nigdy nie odzyskamy.
Nie sztuką jest umrzeć, ale przeżyć. Czas, który każdy dostaje na życie, jest tak samo długi, tylko go inaczej wykorzystujemy. Każda chwila jest bezcenna, jeśli znamy jej wartość.
Czas ucieka nieodwracalnie. Nie można go zatrzymać ani na chwilę. Dlatego tak ważne jest umiejętne zarządzanie nim, aby każda chwila była wykorzystana najlepiej, jak to możliwe.
Czas nie zna podziału na minuty, godziny, na dni i noce, lata i wieki; to my go sobie tak podzieliliśmy, dla swojej wygody, by móc go zjadać kawałkami.
Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, ponieważ przepływała woda, której dotknąłeś, nigdy nie powróci. Ciesz się każdą chwilą w swoim życiu.
Pomyślność jest kwestią czasu, dyscypliny osobistej i zapału. Nie możesz zrezygnować. Musisz pracować z passioną wszystko, co masz.
Czas jest najbardziej cennym zasobem, którego nie można odzyskać. Nauczyć się go szanować to prawdziwa sztuka życia.
