Czas jest jak rzeka. Nie możesz dotknąć tej samej wody dwa razy, bo prąd, który przepłynął, nigdy nie przepłynie podwójnie. Ciesz się każdym momentem.
To nie czasu nam brakuje, tylko skupienia.
Czas śpi za moimi plecami, ale nie lubi robić tego w tajemnicy. Musi mi przypominać o sobie; sypie mi na głowę piaskiem z swojego zegara klepsydry, szeleści w kalendarzu, mówi: tutaj, patrz jak płynie. A ja patrzę.
Czas nie zna podziału na minuty, godziny, na dni i noce, lata i wieki; to my go sobie tak podzieliliśmy, dla swojej wygody, by móc go zjadać kawałkami.
Czas jest jak rzeka, na której nie można stąpać dwukrotnie. Ciesz się chwilą, która jest, bo nie masz pewności, co przyniesie kolejna.
Nie wiedziałam jak sobie umeblować czas.
Czas to pieniądz – Bzdura! Czas jest bezcenny.
Musi zdarzyć się coś szczególnego, by zrozumieć, że nie jesteśmy nieśmiertelni. Czas to coś, co nie wraca, to jest klejnot, którego nie należy marnować.
Czasu nie można zatrzymać, nie można go cofnąć, nie można go przyspieszyć. Czas to jedno z najcenniejszych dóbr, które mamy, i choć często wydaje nam się, że go mamy nieskończoność, to jest to złudne wrażenie. Każda chwila, którą marnujemy, jest chwilą, której już nigdy nie odzyskamy.
Czy jest coś bardziej cennego niż czas? To on przyjmuje, poznaje, odnosi, utrzymuje, pokonuje wszystko. Czas może więcej niż siła natury, bo on sam aby nazwać, nie jest czymś, co trwa a co czyni, że wszystko trwa.
