Człowiek [...] stworzenie towarzyskie.

 To ledwo jeden krok dla człowieka,lecz olbrzymi krok dla ludzkości.

 Człowiek najgłośniej wydziera się w pieluszkach.Potem stopniowo spuszcza z tonu.

 Wódka pije ludzi do dna.

 Mieć czas dla dziecka - to początek wszelkiego wychowania.

 Masz pióro przy sobie?
Chciałbym opisać imiona płaczących nade mną.-
Ojciec w grobie - i matka w grobie - krewni w grobie,
Ona - jak w grobie... Więc nikt po mnie! Wszyscy ze mną!
A szubienica będzie pomnikiem grobowym.

 W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę.

 Człowieka można poznać po ramieniu, po tym, jak patrzy, jak się uśmiecha, ile ma dobra w oczach. A przede wszystkim w sytuacjach rewolucyjnych, fanatycznych, skrajnych i nieprzejednanych. Czy przyjdzie w gorączce, czy przyniesie leki, czy stanie po dobrej stronie (Twojego łóżka), wytrze łzy, przyniesie herbatę, kawę, cokolwiek. Jaka będzie jego ręka, kiedy zdarzy się Twój sukces, jakie będzie serce. Czy zazdrosne czy dobre? Człowieka można poznać po tym, jak mocno się dzieli i jak mocno przeżywa. Po wrażliwości w dłoniach. Po uśmiechu w duszy.

 Istnieją na świecie ludzie, którzy niezdolni są unieść się nawet cal wyżej, a chcą budować na ruinach innych.

 Problemem nie są nogi,
oczy czy usta - szepnął głos. - Problemy są zawsze w głowie.

 Szlachetność lub podłość człowiekaoceniamy nie tylko wedle jego czynów,Lecz także wedle jego intencji.