Człowiek [...] stworzenie towarzyskie.

 Ludzie są sobie bliżsi, świat się przeludnia.

 Gdy odczuwamy brak samych siebie, wszystkiego nam brak.

 Dawać - nie pytając, co z tego będzie; dawać - nie licząc, co się daje.

 Język zawsze nas zdradza; mówi prawdę,
kiedy chcemy skłamać i rozpływa się w bezkształcie
wtedy, kiedy najbardziej zależy nam na precyzji.

 Człowiek mniej jest nieszczęśliwy, gdy nie jest nieszczęśliwy sam.

 Od pierwszego człowieka do końca czasów jest i pozostanie słowo jedynym narzędziem, które pozwala ludziom wymieniać marzenia i tajemnice.

 Prawdziwą tragedią człowiekanajczęściej nie jest niemożność dopięcia celu,ale rozczarowanie, którego doznaje po osiągnięciutego, czego pragnął.taki wybór celów, aby nie utrąciły one swej wartości,z chwilą gdy zostały osiągnięte.

  Każdy z nas ma taką małą nadzieję na niemożliwe...

 To straszne pozbawić człowieka złudzeń, w które zabrnąłza daleko.

 Niech będzie błogosławiony człowiek, który nie mając nic do powiedzenia powstrzymuje się od ubrania tego faktu w słowa.