Człowiek [...] stworzenie towarzyskie.

 Wiedział, że różne są oblicza strachu. Człowiek boi się tylko przed
i po bitwie, nigdy podczas niej.

 Odebrać ludziom głos, to tyle co stłuc manometr dlatego, że się w kotle zbyt wiele pary zbiera.

 Ktoś, kto o innych źle mówi, potępia siebie samego.

 To ciekawe, jak wiele rzeczy człowiek potrafi powiedzieć, kiedy nie chce milczeć.

 Świat nowoczesny zmierza do tego,
iż będzie areną czynów władczych.

 Dusza ludzka ma dwa tylko stany: jest polem walki lub pobojowiskiem.

 Niepowodzenie przywraca ludziom wszystkie cnoty, jakie pomyślność im odbiera.

 U wielu ludzi spokój jest odrętwieniem,wzruszenie wściekłością.

 Zwyczaje człowieka wykuwająjego los.

 Ludzi poznaje się dobrze dopiero wtedy, kiedy się z nimi raz porządnie pokłóciło. Dopiero potem można oceniać ich charaktery.