Człowiek [...] stworzenie towarzyskie.

 Przy okrągłym stole zawsze siada za dużo ludzi.

 Najkrótsze słowa - tak i nie,
a wymagają największego namysłu.

 Ludzie, których los zda się szczególnie prześladować, mogą być najlepsi nawet i najporządniejsi, ale są widać krnąbrni i zakamieniali wobec własnej duszy.

 I cóż dalej, szary człowieku?

 Kiedy nic już nie ma, wszystko ci odebrano, pozostaje tylko nadzieja - nadzieja do samego końca.

 Zamykaj każdy zły dzień i nie wracaj do niego.
Zrobiłeś, co mogłeś. Palnąłeś przy tym parę gaf
i niedorzeczności. Zapomnij o nich tak szybko, jak
tylko potrafisz. Jutro będzie nowy dzień. Rozpocznij
go bez zmartwień, w nastroju zbyt dobrym, aby
przejmować się bzdurami z przeszłości.

 Umiarkowanie i praca są prawdziwymi lekarzami człowieka: praca wzmaga apetyt, zaś wstrzemięźliwość zabrania nadużywać go.

 Nadzieja –
siostra dobrych snów,
matka białych bzów,
zawsze młoda jak wiosenny nów.

 Próbą złota jest ogień,nieszczęście - dzielnych ludzi.

 Tolerancja jest cnotą ludzi bez przekonań.