Człowiek nie może niczego nauczyć ...
Człowiek nie może niczego nauczyć drugiego człowieka, może mu tylko dopomóc w wyszukiwaniu prawdy we własnym sercjeżeli ją posiada
Błogosławiony, kto nie mając nic do powiedzenia, nie obleka tego w słowa.
Człowiek nie jest w Nieskończoności jedyną istotą obdarzoną rozumem.
Powołując się na obowiązek, można z drugiego człowieka uczynić niewolnika.
Kiedy czynisz dobro, wdzięczność ludzi bywa tak przelotna i lekka jak piórko. W przeciwieństwie do niego błędy, które popełniasz, wywołują gniew ciężki jak ołów.
Zawiść jest jak ślepiec, który chce Ci wykłuć oczy.
Jedyni ludzie, którzy znają litość, to ci, którzy jej potrzebują.
Na temat zazdrości można snuć długie, mądre wywody albo uznać ją za oznakę słabości, ale chyba nigdy nie uda się człowiekowi zazdrości poskromić.
Kiedyś za bardzo zależało mi na ludziach. Za bardzo się do nich przywiązywałam i za szybko ufałam. Dzisiaj to ja się od nich oddalam i czekam na ich krok. Dzisiaj to ja jestem tą, o którą trzeba walczyć. Zmieniłam się. Zrozumiałam, że nie warto się ścierać dla kogoś, kto nie ściera się dla ciebie.
Szum to nieprzefiltrowany człowiek, a bez filtra człowiek to tylko ruchomy chaos.
"Zło to zło, Stregoborze. Mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno, proporcje są umowne a granice zatarte. Nie jestem świątobliwym pustelnikiem, nie samo dobro czyniłem w życiu. Ale jeżeli mam wybierać pomiędzy jednym złem a drugim, to wolę nie wybierać wcale."