Dziwna bowiem jest natura ludzka; ...
Dziwna bowiem jest natura ludzka; im mniej sami mamy skłonności do męczeństwa, tym natarczywiej żądamy go od innych.
Pomiędzy paradoksem a prawdą zachodzi ta różnica, że pierwszy rozjaśnia przedmiot silnym światłem
z jednej strony, a druga słabym światłem z wielu.
Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.
Tradycja służy zachowaniu porządku świata. Jeśli ją złamiemy, świat się skończy.
Jeśli naprawdę chcesz realizować
marzenia, musisz cierpieć, bo dzięki temu
będą coś znaczyły, gdy dotrzesz na szczyt.
Przyzwyczajenia są szynami kolejowymi ludzi.
Dawać - nie pytając, co z tego będzie; dawać - nie licząc, co się daje.
Najtrudniej jest być tolerancyjnym wobec najbliższych.
Każdy ma swój punkt widzenia, ale nie każdy z niego coś widzi.
Nie przyjemność, nie chwała,
nie władza – wolność, wyłącznie wolność.
Ludzie tego samego poziomu łączą się między sobą bardzo łatwo.