Nikt nie może sądzić drugiego, ...
Nikt nie może sądzić drugiego, ponieważ nikt nie zna samego siebie.
Dziwna bowiem jest natura ludzka; im mniej sami mamy skłonności do męczeństwa, tym natarczywiej żądamy go od innych.
Powołując się na obowiązek, można z drugiego człowieka uczynić niewolnika.
Kiedy ludzie stają się naprawdę źli, jedynym uczuciem, jakie im pozostaje, jest radość z cudzej krzywdy.
Kto się poświęcił dla dobra ludzi, powinien o ich sądzie zapomnieć.
Istoty ludzkie to jedyny gatunek zwierząt, których szczerze się obawiam.
Moja droga, popraw sobie poczucie własnej wartości i nikt nie będzie w stanie cię zranić. […] Musisz pokochać samą siebie, zanim pokocha cię ktoś naprawdę porządny.
Ludzie uważają, że czas jest ważny, ponieważ sami go wymyślili.
Najpiękniejszy dar to przebaczenie. Tam, gdzie nie chce się przebaczyć, od razu powstaje mur. Od muru zaś zaczyna się więzienie...
Jakże uroczą istotą jest człowiek, jeżeli jest człowiekiem.
Społeczeństwo musi koniecznie dowartościować znaczenie pracy i na nowo "wytarować" stosunek między człowiekiem a pracą. Czyż kryzys pracy z jego bólami porodowymi nie jest przypadkiem wołaniem o człowieka jutra?