Idę swoją drogą, a ludzie ...
Idę swoją drogą, a ludzie niech mówią, co chcą.
Udostępnij:
Inspiracje:
Nie warto starać się zatrzymywać przy sobie ludzi, przebaczając im każdy błąd, spędzać z nimi czas i każdego dnia obdarzać większym zaufaniem. Oni później i tak dokopią Ci tak mocno, że stracisz wiarę w innych...
Dokładnie tego potrzeba mi najbardziej: ludzi, którzy niczego ode mnie nie chcą.
Zastanawiałam się, jak długo jeszcze będę tak cierpieć. Może pewnego dnia, za kilkadziesiąt lat – jeśli ból miał zelżeć kiedyś na tyle, żebym mogła lepiej go znosić – uda mi się ze spokojem wspominać te kilka krótkich miesięcy składających się na najszczęśliwszy okres w moim życiu. Wspominać, wdzięczna za to, że poświęcono mi choć trochę czasu. Że dano mi więcej, niż prosiłam, i więcej, niż na to zasługiwałam. Cóż, może pewnego dnia miało być mi dane tak to oceniać.
Człowiek nigdy nie może być pewien co spadnie z drzewa, dopóki nie ciśnie w nie kamieniem.
Im kulturalniejszy jest człowiek, tym jest skromniejszy, a im mniej kulturalny, tym wyższe ma o sobie mniemanie.
Żyjemy w wielkich czasach, lecz czasu coraz mniej.
Wiele z tego, czego potrzebujemy, może czekać.Dziecko nie może, bo właśnie teraz jest czasformowania się jego krwi i kształtowania świadomości.Dziecku nie możemy powiedzieć..., "jutro ".Imię jego jest... "dziś".
Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.
Po psie płaczą szczerzeI dłużej niż tu lud po bohaterze.
Zmuś ich, aby wspólnie budowali wieżę, a uczynisz ich braćmi. Ale jeśli chcesz, aby się znienawidzili, rzuć im ziarno.