Wyobraźcie sobie tą ciszę,gdyby ludzie ...

 Człowiek świeżo wyrwany z objęć śmiertelnego zagrożenia i stanu napięcia, staje się gadatliwy i podniecony.

 Bardzo wiele książek
należy przeczytać po to, aby
sobie uświadomić, jak mało się wie.

 Doszedłem do wniosku, że w życiu nie ma żadnych ustalonych zasad. Robisz to, co musisz, żeby przetrwać. Jeśli to oznacza ucieczkę od miłości twojego życia, żeby zachować zdrowie psychiczne, to tak robisz. Jeśli to oznacza złamanie czyjegoś serca, żeby nie złamało się twoje, robisz to. Życie jest skomplikowane - zbyt bardzo, żeby były rzeczy pewne. Wszyscy jesteśmy rozbici. Podnieś osobę, potrząśnij nią i usłyszysz grzechot ich rozbitych kawałków. Kawałków, które rozbili nasi ojcowie, nasze matki, nasi przyjaciele, znajomi albo ukochani.

 Gdyby ludzie myśleli o tym, co mówią, to nie mówiliby tego, co myślą.

 Jeśli człowiek zbyt dużo myśli, znika wszelka wiara.

 Słowa ograniczają, czasami milczenie bywa wymowniejsze i zawiera w sobie więcej treści.

 Wszystko, co należy do człowieka, posiada pieczęć czasu.

 Ludzie mogą wątpić w to co mówisz,
ale uwierzą w to co robisz.

 Pół prawdy to całe kłamstwo.

 Ludzie o niezmiennych zasadach są jak samochody jadące po szynach.