Nie widzą Ciebie moje oczy,Nie ...
Nie widzą Ciebie moje oczy,Nie słyszą Ciebie moje uszy;A jesteś światłem w mej pomroczy.A jesteś śpiewem w mojej duszy.
Ludzie częściej marzą o powrotach niż o odjazdach.
Również człowiek wewnętrzny posiada miejsca, gdzie nie może się sam podrapać.
Nie pokonujcie oceanów dla ludzi, którzy nie przeskoczyliby dla was kałuży.
Człowiek ma w sobie zawsze dwa oblicza. Jedno z nich widać bardziej niż drugie, które tylko ostrożnie wygląda z wewnątrz, bojąc się, że zostanie spłoszone. Nie zawsze, to bardziej widoczne, ludzkie oblicze, jest tym obliczem prawdziwym.
Ludzie bliscy są sobie bliscy nawet jeśli są daleko.
Niechże pan nie posługuje się obcym wyrazem „ideały”.
Przecież na określenie tego mamy piękne rodzime słowo: kłamstwa.
Są pewne rzeczy, pewne słowa, które
wylatują z ust i których nie da się już cofnąć.
Również miłość bliźniego ma swoje granice, inaczej stałaby się udręka bliźniego.
Człowiek jest atakowany coraz większą ilością informacji, które mają coraz mniejsze dla niego znaczenie.
Twoja muzyka nie wiedzie ku muzyce, lecz ku temu, co ludzkie.