Pociechy udziela niebo. Od ludzi ...

 Nigdy nie będzie postępowym coś, co nie wyrasta z ludzkiej wolności i moralnego współdziałania.

 Nie ma nic niemożliwego dla człowieka, jeśli nie musi tego sam zrobić.

 Nie szkodź sobie samemu, chcąc błyszczeć u ludzi.

 Musisz odróżnić prawdziwe szczęście od złudzeń, które cię niszczą.

 (...) przekonałam się, że porządnych ludzi można szukać ze świecą.

 Dotykanie człowieka jest czymś wspaniałym.

 W ludziach cenię tylko odwagę, całą resztę można udawać.

 Kto dobrze zna samego siebie, ten czuje swoją nieprawość i nie lubuje się w pochwałach ludzkich.

 Im kulturalniejszy jest człowiek, tym jest skromniejszy, a im mniej kulturalny, tym wyższe ma o sobie mniemanie.

 W jakimś momencie trzeba dopuścić
do siebie myśl, że ktoś już nie wróci i nie będzie "długo i szczęśliwie".