Włóżmy do ust kamienie, od ...

 Znać drugiego człowieka, to nie znaczy
wiedzieć jaki jest jego ulubiony kolor, dzień
czy owoc. Znać drugiego człowieka, to znaczy
wiedzieć jakie słowo doprowadzi go do łez,
a jakie do śmiechu. Umieć go pocieszyć,
a zarazem smucić się razem z nim.

 To grzechy przysłaniają ludziom prawdziwy świat.

 Poetae nascuntur, oratores fiuntPoetami się rodzą, mówcami się stają

 Człowiek jest w stanie przyzwyczaić się do wielu rzeczy, ale nigdy nie przyzwyczai się do samotności...

 Gdy wielkość duszy w całym chcesz wykazać blasku,Pisz dary na marmurze, a krzywdy na piasku!

 Ze wszystkich ruin świata,bez wątpienia najbardziej smutną jest ruina człowieka.

 Są ludzie, którzy zasługują na wiele, a nie oczekują niczego w zamian. Są też tacy, dla których robimy wszystko, mimo że na to nie zasługują, a dla nich to i tak za mało.

 Nie należy wstydzić się ubóstwa. Istnieje o wiele więcej ludzi, którzy powinni wstydzić się swego bogactwa.

 Ludzie są sobie bliżsi, świat się przeludnia.

 Człowiek nie staje się tak łatwo dorosłym. Nie może się stać.