Włóżmy do ust kamienie, od ...
Włóżmy do ust kamienie, od nowa ćwiczmy wymowę.Nagrodą będą słowa twarde i nieruchome.Słowa jak ludzie - z tętnem bijącym w przegubach szyi.Powróćmy do źródeł życia któreśmy zagubili.
To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec.
Nie można uciec od samego siebie.
Żaden człowiek nigdy się nie dowie, kim jest.
Jest już bardzo źle, jeśli dziś powiedzenie czegoś fałszywego przynosi tyle zaszczytu.
Znam ja ludzi, mój drogi. Kiedy mówią, mówią zawsze źle.
Zarówno sztuka, jak ojczyzna,same przez się niewiele znaczą.Znaczą one bardzo wiele, gdy człowiek,poprzez nie wiąże się z istotnymi,najgłębszymi wartościami bytu.
Człowiek jest w stanie przyzwyczaić się do wielu rzeczy, ale nigdy nie przyzwyczai się do samotności...
Kłamać nigdy nie wolno, ale nie zawsze trzeba całą prawdę mówić.
Wszystkich Świętych, dzień w którym większość z nas na chwilę się zatrzymuje i uświadamia sobie, że życie jest cholernie kruche.
Gdyby małżonkowie nie mieszkali razem, dobre małżeństwa byłyby częstsze.
Myśl ludzka jest jak mucha: siada na wszystkim.