I like looking at geniuses, ...

 Fundamentalnym faktem ludzkiej egzystencji jest człowiek z człowiekiem.

 Powaga jest obrządkiem ciała,wymyślonym dla pokrycia braków ducha.

 Człowiek może udźwignąć dużo uczuć
na swoich barkach, ogromne ilości, tak nieproporcjonalne jak ogromne liście, które mrówki noszą na swoich chudych ciałkach.

 Okazja nie tylko czyni złodzieja,ale także wielkich ludzi.

 Nie ma nic bardziej tragicznego niż żebranie o gest, o uśmiech od ukochanej Istoty. Przy tej tragiczności blednie wielka inna tragiczność, tragiczność cielesnego kalectwa, tragiczność duchowego kalectwa... wielka tragiczność blednie przy tragiczności żebrania o miłość.

 Nie wiń za nic nikogo w swoim życiu, dobrzy ludzie dają szczęście, źli - doświadczenia, najgorsi ludzie dają ci dobre lekcje, a najlepsi piękne wspomnienia.

 Liczni ludzie nie dożywają osiemdziesiątki tylko dlatego, że zbyt długo chcieli być czterdziestolatkami.

 Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.

 Zaiste, chciałoby się powiedzieć,
że ludzie są diabłami na ziemi,
a zwierzęta dręczonymi
przez nich duszami.

 Człowiek jest stworzony do cierpień.