Każdy nosi w sobie dżumę, ...

 Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez.
I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.

 Krzyczą tylko ci ludzie, którzy mają zbyt ubogie słownictwo, żeby szeptać.

 Nie sztuka oceniać człowieka
po pierwszym spojrzeniu.
Sztuką jest poznać go i nie oceniać.

 W sobie tylko różnicę tę od innych widzę,
że umiem poznać prawdę, a fałszem się brzydzę.

 Kłamstwo nie staje się prawdą
tylko dlatego, że wierzy w nie więcej osób.

 Niektóre rzeczy trzeba pamiętać, inne lepiej zapomnieć.

 Umiarkowanie i praca są prawdziwymi lekarzami człowieka: praca wzmaga apetyt, zaś wstrzemięźliwość zabrania nadużywać go.

 Im człowiek żyje dłużej, tym krótsze pisze życiorysy.

 Rady starych ludzi dają światło, ale nie ogrzewają - tak jak słońce zimą.

 Skórka jabłka jest złoto-malinowa, lecz w środku, w miąższu, tkwi robak.
Wbrew pozorom to robak, a nie skórka jabłka stanowi dowód, że owoc dojrzał. Złota skórka niekiedy kryje kwaśny owoc, robak zaś ciągnie tylko do słodyczy. Nie myśl, że robaczywe jabłko jest niezdatne do jedzenia. Robak je tylko napoczął, właśnie dlatego, że jest soczyste i słodki.
Robak żyje dzięki temu. Nikt go nie lubi, a przecież on chce tylko żyć.