Każdy nosi w sobie dżumę, ...
Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.
Człowiek! [...] to brzmi dumnie!
Człowiek naprawdę posiada tylko to, co jest w nim.
Kiedy inni oczekują od nas, że staniemy się takimi, jakimi oni chcą żebyśmy byli, zmuszają nas do zniszczenia tego, kim naprawdę jesteśmy. To dosyć subtelny rodzaj morderstwa.
Człowiek jest istotą napędzaną popędami, ale pociągają go wartości.
Ludzie zawsze dojrzą to, co ich w ogóle nie powinno obchodzić.
Człowiek potrzebuje tego, co w nim najgorsze, by dosięgnąć tego, co w nim najlepsze.
Spośród tych, co oddychają i chodzą po ziemi,nie ma nikogo bardziej godnego pożałowania niż człowiek.
-Ludzie to takie zwariowane istoty.
Nikt nie ma przywileju na nieomylność. Wyznaczając prawa powinien wiedzieć, że podmiotem ich jest człowiek. O tyle są obiektywne, optymalne i obowiązujące o ile są służebne w stosunku do człowieka.
Największym urokiem świata jest urok drugiego człowieka.