Człowiek rozsądny myśli o swoich ...
Człowiek rozsądny myśli o swoich kłopotach tylko wtedy, gdy myślenie o nich ma jakiś sens; w innych chwilach myśli o czym innym, albo jeśli to jest możliwe nie myśli w ogóle o niczym.
Właśnie to, że mówię głupstwa czyni mnie człowiekiem.
Ludziom, którzy cierpią niesprawiedliwie, nie wystarczy sama sprawiedliwość. Chcą, żeby winowajcy też ucierpieli niesprawiedliwie. To odczują jako sprawiedliwość.
Troskliwi rodzice mają na uwadzeprzede wszystkim dobro swych dzieci.Ich nieszczęścia są dla nicho wiele boleśniejsze aniżeli własne.
Ludzie mali popełniają głupstwa. Ludzie wielcy popełniają błędy.
Potrafię współczuć cudzym bólom,ale nie przyjemnościom.Jest coś dziwnie nudnego w szczęściu innych ludzi.
Czy głodni tego świata umierają zbyt cicho, czy syci żyją zbyt głośno?
Bagaż można opisać
jako skrzyżowanie walizki z maniakalnym mordercą.
Rozsądny człowiek dostosowuje się do świata; nierozsądny próbuje świat dostosować do siebie.
Poetae nascuntur, oratores fiuntPoetami się rodzą, mówcami się stają
Że dwoje ludzi potrafią żyć razem, jest jednym z największych cudów. W większości jednak nie potrafią, co zresztą jest zamaskowane tym, że również nie potrafią żyć osobno.