Jestże się poetą, czyli raczej ...

 Być człowiekiem, to w istocie być odpowiedzialnym. To znać wstyd
w obliczu nędzy, chociaż ona nie wydaje się od nas zależna. To być dumnym ze zwycięstwa, które
odnieśli nasi towarzysze. To
kładąc swą cegłę czuć, że się
bierze udział w budowie świata.

 (...) nudzą się jedynie ludzie nudni. Muszą się stale podkręcać, żeby czuć, że żyją.

 Odebrać ludziom głos, to tyle co stłuc manometr dlatego, że się w kotle zbyt wiele pary zbiera.

 Przeprowadźmy mały sprawdzian wytrzymałości duszy na ból. Pozwól mi się przekonać,
jak wiele cierpienia potrafisz znieść.

 Zaufanie to odwaga, wierność to siła.

 Im więcej ludzi się pozna, tym mniej się ich zna.

 Być może dla świata jesteś tylko człowiekiem, ale dla niektórych ludzi jesteś całym światem.

 Dobry człowiek woli sam cierpieć, niż na cierpienia drugich patrzeć.

 Preferuję znajomości przesycone przyjacielskimi obelgami niż nadmierną słodkością.

 Próżność - to najżałośniejsza postać miłości do ludzi, którą, gdy nie stać nas na samych siebie, każe nam żyć nie tyle dla drugich, ile przez drugich i w oczach drugich.