Człowiek rodzi się by żyć, nie po to by przygotowywać się do życia.

 Byliby doskonali lecz wad im zabrakło.

 Ja nie pochwalam ani nie potępiam, ja tylko opowiadam.

 Odrobina dobra okazana drugiemu człowiekowi
lepsza jest niż cała miłość do ludzkości.

 Człowiek nie jest z niczego na świecie zadowolony, wyjąwszy swój rozum; i im mniej go posiada, tym bardziej jest zadowolony.

 Trudno przytulić kogoś nieprawidłowo.

 Marne jest życie ludzi, którzy kłamstwo stawiają wyżej od prawdy.

 Kobra. Oto zwierzę najbardziej podobne do człowieka. Pełza i zrzuca skórę, kiedy ma ochotę. Kradnie i pożera młode innych gatunków w ich własnych gniazdach, ale nie potrafi stanąć do uczciwej walki. Wykorzystywać każdą sposobność, żeby śmiertelnie ukąsić, oto jego specjalność. Jednak starcza mu tylko na jedno ukąszenie i potrzebuje wielu godzin, by odzyskać pełnię sił, ale ten, kto został przez niego naznaczony, skazany jest na nieuniknioną i powolną śmierć. Gdy trucizna zaczyna krążyć w żyłach, serce ofiary bije coraz wolniej, by wreszcie się zatrzymać. Na dodatek ta mała bestia, przy całym swym okrucieństwie, gustuje w poezji, podobnie jak człowiek. Jednak w przeciwieństwie do niego nigdy nie ukąsi swego pobratymca. To błąd, nie sądzisz? Może dlatego istoty te skończyły, jak skończyły: jako jarmarczna atrakcja dla gapiów, cyrkowa zabawka w rękach fakirów. Jeszcze wiele im brakuje, by dorównać królowi stworzenia.

 Ciężko jest znaleźć słowa, kiedy człowiek ma naprawdę coś do powiedzenia.

 Gdy człowiek rozumny zacznie mówić jakieś zdanie, nie domyślamy się, jak je skończy.
Gdy zacznie głupi – wiemy na pewno.