Ktoś, co sam serca w ...

 Znać drugiego człowieka, to nie znaczy
wiedzieć jaki jest jego ulubiony kolor, dzień
czy owoc. Znać drugiego człowieka, to znaczy
wiedzieć jakie słowo doprowadzi go do łez,
a jakie do śmiechu. Umieć go pocieszyć,
a zarazem smucić się razem z nim.

 Wiele problemów by znikło, gdyby
ludzie nauczyli się mówić jeden z
drugim, a nie jeden o drugim.

 Nie oczekuj zbyt wiele od upadłego człowieka.

 -Czy można okazać
dzielność, bojąc się jednocześnie?
-Tylko wtedy można być naprawdę dzielnym.

 Prawdziwym szacunkiem nie jest to, jak zachowujemy się przy danej osobie, ale to, jak mówimy o niej, kiedy nie ma tej osoby w naszym towarzystwie.

 Tak łatwo zapominamy, że wszystko może się zatrzymać w jednej chwili.

 - Przecież ona ciągle się uśmiecha...
- To spójrz na nią kiedy jest sama.

 Jestem poszukiwaczem prawdy, spaceruję tam i
z powrotem i poszukuję prawdziwej prawdy.

 Człowiek świeżo wyrwany z objęć śmiertelnego zagrożenia i stanu napięcia, staje się gadatliwy i podniecony.

 Każdy czyn, każda myśl, każdy sąd ludzki ma wartość tylko przez pracę i dla pracy; ona jest najwyższym sprawdzianem społecznym, etycznym i estetycznym.