Ktoś, co sam serca w ...

 To laugh at men of sense is the privilege of foolsśmiać się z rozumnych ludzi to przywilej głupców.

 Słowo ludzkie jest jak pęknięty garnek, na którym wybijamy melodie dla tańczących niedźwiedzi,
choć chcielibyśmy poruszyć gwiazdy.

 Czy jeżeli ludożerca je nożem i widelcem - to postęp?

 Nie jest chrześcijaninem ten, kto nie poda ręki drugiemu.

 Ludzi coraz więcej,
a człowieka coraz mniej.

 Boję się świata bez wartości, bez wrażliwości, bez myślenia. Świata, w którym wszystko jest możliwe. Ponieważ wówczas najbardziej możliwe jest zło.

 Czasami w ułamku sekundy człowiek uświadamia sobie, że całe jego życie zależało od jednej decyzji. Gdyby nie zgubiony list albo rozmowa telefoniczna, do której nie doszło, sprawy potoczyłyby się zupełnie inaczej.

 Łzy popłynęły, zanim zdołał je powstrzymać, gorące, lecz natychmiast zamarzające na twarzy, ale cóż za sens ocierać je, albo udawać, że nie płyną?

 Niechże pan nie posługuje się obcym wyrazem „ideały”.
Przecież na określenie tego mamy piękne rodzime słowo: kłamstwa.

 Czasami ludzie potkną się o prawdę. Ale prostują się i idą dalej,jakby nic się nie stało.