Człowiek jest istotą między przepaściami.

 W pewnym momencie trzeba przestać uciekać, odwrócić się i stawić czoło tym, którzy pragną twojej śmierci. Najtrudniej jest znaleźć w sobie odwagę.

 Z jednej strony bywamy nieprzewidywalni i ranimy się własnym egoizmem, a z drugiej - potrafimy w trudnych chwilach obudzić w sobie tyle miłości dla bliskiej osoby, gdy tylko ktoś z nas jej potrzebuje...

 Układamy tysiące scenariuszy, a życie i tak nie toczy się według żadnego z nich.

 Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej. Ci, co żyją miłością, widzą głębiej. Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.

 Ten, którego twarznie promienieje światłem,nigdy nie zmieni się w gwiazdę.

 Jeżeli człowiek ma być wolny, musi zawładnąć ekonomizmem, który dotychczas nim włada; inaczej wszelkie wyzwolenia powstaną w dziedzinie iluzji.

 Człowiek nigdy nie jest aż tak zajęty, by nie móc poplotkować.

 W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę.

 Tylko poważny stosunek do cierpienia upoważnia człowieka do żartu.

 Rośliny są jak ludzie, potrzebują miłości, ale i ludzie są jak rośliny, pozbawieni miłości więdną.