Kto nienawidzi, sam siebie niszczy.

 Żaden człowiek nigdy się nie dowie, kim jest.

 Miarą człowieka jest ukrywanie cierpień.

 Prawy człowiek nie wypiera się swoich słów; lew nie najada się aż tak, by wymiotować.

 Nadzieja –
siostra dobrych snów,
matka białych bzów,
zawsze młoda jak wiosenny nów.

 Nie mogę. Zrozum. Jestem mały urzędnik w wielkim biurze świata, a Ty byś chciał, żebym ja latał i wiarą mą przenosił skały.

 Odważny uznaje siłę innych.

 Człowiek trzech liter.

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.

 Ludzie wiele mówią o znakach.
Ale sami nie wiedzą dokładnie, o czym mówią.

 Wspomnienia nie będą lekkie, ale momenty cierpienia mają sens. Każde cierpienie prowadzi do pełni życia.