Największym szczęściem myślącego człowieka jest ...
Największym szczęściem myślącego człowieka jest pogłębienie tego co można pogłębić i z pokorą przyjąć to czego pogłębić nie można.
Udostępnij:
Inspiracje:
Nieważne co myślą o tobie ludzie. Ważne kim jesteś dla samego siebie.
Nie ma nic niemożliwego dla człowieka, jeśli nie musi tego sam zrobić.
Nie wiedziałem, że człowiekowi może ciążyć własna dusza...
Jedną z najstarszych ludzkich potrzeb jest mieć kogoś, kto zastanawia się, gdzie jesteśmy, kiedy nie wracamy wieczorem do domu.
Ludzie znają całą prawdę i jeszcze coś więcej. I to coś więcej jest najgorsze.
Cisza przyjacielu, rozdziela bardziej niż przestrzeń. (...) Cisza przyjacielu nie przynosi słów, cisza zabija nawet myśli.
Przykre sytuacje zapadają w pamięć, traumatyczne idą w zapomnienie bądź też zniekształcają się nie do poznania lub zmieniają w wielką, białą nicość.
Głupiec jest jednak z czegoś zadowolony: zawsze jest zadowolony z siebie.
Miłość nie kryje się w drugiej osobie. Ona jest
w głębi naszej duszy. Jednak do tego, aby ją w
nas rozbudzić, potrzebny jest drugi człowiek.
Inni nie mogą nam zabrać naszego szacunku do siebie, jeśli im go nie oddamy.