Największym szczęściem myślącego człowieka jest ...

 Wiedział, że różne są oblicza strachu. Człowiek boi się tylko przed
i po bitwie, nigdy podczas niej.

 Nie możesz wymówić się od winy, człowiecze, kimkolwiek jesteś, gdy zabierasz się do sądzenia.

 Wiem, że zawsze, kiedy czegoś
chcę, wystarczy trochę poczekać,
żeby o tym zapomnieć.

 Serce człowieka bije drugiego niemiłosiernie.

 Skończyły się polowania na czarownice; teraz czarownice polują na ludzi.

 Jedną z najstarszych ludzkich potrzeb jest mieć kogoś, kto zastanawia się, gdzie jesteśmy, kiedy nie wracamy wieczorem do domu.

 Tylko to dostojeństwo jest rzeczywiste,które nie maleje przez ludzką obojętność.

 Ale się człowiek zhardzieje,
Gdy mu się dobrze dzieje;
Więc też, kiedy go Fortuna omyli,
Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli.

 Nadzieja –
siostra dobrych snów,
matka białych bzów,
zawsze młoda jak wiosenny nów.

 Najstraszniejsze jest nienawidzić siebie, wstydzić się siebie, a jednak nie móc od siebie uciec, wciąż do siebie wracać i dlatego siebie przeklinać.