Największym szczęściem myślącego człowieka jest ...
Największym szczęściem myślącego człowieka jest pogłębienie tego co można pogłębić i z pokorą przyjąć to czego pogłębić nie można.
Jesteśmy myślami pełnymi uczuć
i uczuciami, które chcemy zrozumieć.
Stałam się samotną wyspą. Spustoszoną wojną ziemią, na której nic nie rośnie i gdzie horyzont jest nagi. Tak to ja.
Nie wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze nim być.
Człowiek się nie zmienia. Tylko ma humory.
Ludożerca nie gardzi człowiekiem.
Świat jest pełen oziębłości, ponieważ ludzienie mają odwagi być tak serdeczni,jakimi są naprawdę.
Śmierć przez się nie jest straszliwa,Choć ją tak człowiek nazywa,A jej całe udręczenieJest głupstwo i uprzedzenie.
Twarz uśpionego człowieka wydaje się przysłonięta tajemnicą. Skrywa się za nią nieznany świat. Żaden świat na powierzchni nie zdradza tego, co śpiący właśnie czuje i o czym śni. Połączenia nerwowe pracują jak w zegareczku - a tu nie drgnie nawet rzęsa.
Nie liczy się to z kim rozmawiasz
w ciągu dnia. Liczy się to o kim myślisz przed snem.
Cierpienie ludzkie zawsze jest tajemnicą.