Człowiek jest dla człowieka pierwszą ...
Człowiek jest dla człowieka pierwszą rzeczywistością.
Jedną z najstarszych ludzkich potrzeb jest mieć kogoś, kto zastanawia się, gdzie jesteśmy, kiedy nie wracamy wieczorem do domu.
Nadzieja ma skrzydła, przysiada w duszy
i śpiewa pieśń bez słów, która nigdy nie ustaje, a jej najsłodsze dźwięki słychać nawet podczas wichury.
To straszne pozbawić człowieka złudzeń, w które zabrnąłza daleko.
Nie należy mylić prawdy
z opinią większości.
Zawsze istnieje człowiek bardziej cierpiący od ciebie.
Jak można być wolnym człowiekiem i żyć w klatce społecznych przesądów?
Dopiero gdy zostanie ścięte ostatnie drzewo, ostatnia rzeka zatruta a ostatnia ryba złapana, człowiek odkryje, że nie naje się pieniędzmi.
Od człowieka żąda się tylko, by przynosił pożytek ludziom: jeśli po trafi wielu, a jeśli nie - to choćby nielicznym, a jeśli nie - to choć by najbliższym, a jeśli nie - to choćby samemu sobie.
W naszych czasach trzebna się bardzo śpieszyć, aby wyśmiać półgłówka. Jutro bowiem może on już być wpływowym człowiekiem.
Człowiek czynu zawsze wygląda niestosownie między gadułami.