Ludzkość to my, czy nam ...
Ludzkość to my, czy nam się to podoba czy nie.
Kiedy widzimy ciągle tych samych ludzi (…)
stają się oni w końcu częścią naszego życia.
A skoro są już częścią naszego życia, to chcą
je zmieniać. Jeśli nie stajemy się tacy, jak tego oczekiwali, są niezadowoleni. Ponieważ ludziom wydaje się, że wiedzą dokładnie jak powinno wyglądać nasze życie. Natomiast nikt nie wie, w jaki sposób powinien przeżyć własne życie.
Moim zdaniem wolność nie polega na mieszkaniu w domu ludzi, których zabiłem.
Myślałam o tym, jak to człowiek latami
siedzi i czeka, aż zacznie się jego życie.
Czy biały, czy czarny niewolnik, czy pod przemocą niesprawiedliwego prawa, czy pod łańcuchami jęczy, człowiek jest i w niczym się
od nas nie różni.
Najsilniejszym człowiekiem w świecie jest ten, kto jest zupełnie sam.
Zaufanie do drugiego człowieka to
skomplikowana sprawa. Zaufanie to
nie tylko poczucie, że możesz komuś
wszystko powiedzieć. Zaufanie to
także przekonanie, że ta druga
osoba nie zrobi Ci krzywdy.
Ci, którzy sądzą, że pieniądz wszystko może, są zdolni wszystko zrobić, by go mieć.
Najszlachetniejsze serce jest to, które raczej da się skaleczyć, niż samo zadraśnie.
Gdyby na moment pozbawić człowieka świadomości, wszystkich wspomnień
i zdolności racjonalnego myślenia, pozostałość byłaby czysta i straszna.
Czekanie jest zdrowe. (...) Człowiek czuje, że ma coś przed sobą.