Ludzkość to my, czy nam ...
Ludzkość to my, czy nam się to podoba czy nie.
...Żaden człowiek nie rodzi się idiotą.
Idiotów kreuje otoczenie i ludzie wśród których przebywa...
Racja jest jak dupa. Każdy ma swoją.
Człowiek pozbawiony złych nawyków zawsze może mieć gorsze.
...Gdyby niektórzy ludzie mogli zamienić swoją głupotę na pieniądze, wielu z nich stałoby się milionerami...
Niestety najczęściej tak w życiu jest, że nie wiemy komu możemy zaufać. Bliscy potrafią zdradzić, a zupełnie obcy przyjść z pomocą. Większość ludzi woli ufać wyłącznie sobie, bo to najlepszy sposób żeby się nie sparzyć. Zaufanie to krucha rzecz. Raz zdobyta pozwala korzystać z ogromnej swobody, ale utracona jest nie do odzyskania.
Z dojrzałością człowiek nie chce być
ani pierwszym, ani najlepszym.
Zostawia miejsce dla pierwszych lepszych.
Talent rośnie w samotności,charakter wśród ludzi.
Człowiek dobrze się mający, niezależnie od swych zalet, zawsze rozczarowuje.
To, że się nie odzywam nie oznacza, że nie mam ochoty rozmawiać. To oznacza, że nie chcę się narzucać.
Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez.
I są takie osoby na myśl, o których zawsze zasypie nas lawina wspomnień.