Nie szkodź sobie samemu, chcąc ...

 Praca jest dążeniem człowieka do człowieka: nie może ona zmierzać w pustkę. Zawsze wiąże nas z ludźmi, jeśli nie wprost, to przynajmniej pośrednio.

 Możesz rozpamiętywać
i ubolewać w nieskończoność,
ale nie cofniesz czasu.
Jedyne, na co masz wpływ,
to przyszłość.

 Nie sądź ludzi po zachceniach, ale prawdy szukaj w czynie.

 Niech nienawidzą, byleby się bali.

 Nie otwieraj swego serca każdemu człowiekowi, abyś nie usunął od siebie szczęścia.

 Pozostać człowiekiem też nie jest łatwo.

 Czasami tak namieszasz, że nie możesz tego odkręcić, nieważne jak bardzo byś się starał. I to prawda, że niektóre zdarzenia odciskają piętno na reszcie Twojego życia.

 Człowiek dla człowieka winien być rzeczą świętą.

 Głupota nie zwalnia od myślenia.

 Praca jest dobrem człowieka - dobrem jego człowieczeństwa - przez pracę bowiem człowiek nie tylko przekształca przyrodę, dostosowując ją do swoich potrzeb, ale także urzeczywistnia siebie jako człowiek, a także poniekąd bardziej "staje się człowiekiem".