SAMOTNIK: Ktoś jęczy - - - ECHO: Wichr. SAMOTNIK: Ktoś ...

 Wiersz jest jak twarz ludzka –
jest jednocześnie przedmiotem,
dającym się zmierzyć, opisać, skatalogować, i apelem.
Apelu można wysłuchać,
albo można go zignorować,
lecz trudno ograniczyć się do mierzenia go metrem. Trudno mierzyć wysokość płomienia przy pomocy szkolnej linijki.

 Wady będą, dopóki będą ludzie.

 Człowiek, który jest wewnętrznie wolny i w zgodzie z sobą, niełatwo daje się wyprowadzić z równowagi przez wydarzenia, okoliczności, ludzi.

 Świat nowoczesny zmierza do tego,
iż będzie areną czynów władczych.

 Marne jest życie ludzi, którzy kłamstwo stawiają wyżej od prawdy.

 To bardziej przerażające, niż gdyby ktoś obcy skradał się po korytarzach. Od obcego można uciec.
Nie można uciec od samego siebie.

 Gdzieś czytałam, że dojrzewając, człowiek otrzymuje taką twarz, na jaką sobie zasłużył.

 Nigdy nie opowiadaj innym o
swoich problemach. 20% to
nie obchodzi, a pozostałe 80%
cieszy się z tego, że je masz...

 Człowiek potrzebuje tego, co w nim najgorsze, by dosięgnąć tego, co w nim najlepsze.

 Możesz być dużą częścią czyjegoś życia i nawet o tym nie wiedzieć.