Nic tylko chłód i pustka.

 Aby zdobywać wielkość, człowiek musi tworzyć, a nie odtwarzać.

 Tu właśnie chodzi o to, by mieć wokół tych, co są cenniejsi niż złoto.

 Jeden człowiek jest nikim. Dwoje ludzi to już nacja.

 Nie ma lustra, które by lepiej odbijało człowieka niż jego słowa.

 Niedobrze działoby się na świecie, gdyby ludzie kierowali się wyłącznie samymi odruchami, nie uciekając się do rozsądku.

 Człowiek to dziwne stworzenie, zawieszone między zwierzęciem i nadzieją.

 Miałki i nędzny to człowiek, który ugryziony, gryzie.

 Ludzie, którzy nigdy nie mają czasu, najmniej pracują.

 Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku.

 Gdyby ludzie zachowywali się tak, jak zachowują się narody, to ubierano by ich w kaftany bezpieczeństwa.