Człowiek ma cenę.

 Miłość nie kryje się w drugiej osobie. Ona jest
w głębi naszej duszy. Jednak do tego, aby ją w
nas rozbudzić, potrzebny jest drugi człowiek.

 Dusza ludzka bywa najokrutniejszym, a zarazem najwspanialszym polem bitwy.

 Człowiek jest tym, o czym przez cały dzień myśli.

 Z dojrzałością człowiek nie chce być
ani pierwszym, ani najlepszym.
Zostawia miejsce dla pierwszych lepszych.

 Ludzkość to my, czy nam się to podoba czy nie.

 Człowiek nie jest w Nieskończoności jedyną istotą obdarzoną rozumem.

 – Po co ci był ten rewolwer? – spytał.
– Abym mógł ufać ludziom.

 Jak cudownie byłoby móc,
przyprowadzić z powrotem
z nieba kochaną przez nas
osobę, aby spędzić z nią tylko
ten jeden, jedyny, ostatni
dzień na ziemi...

 Jak przyjemnie jest powiedzieć człowiekowi coś miłego.

 Kiedy wszystko inne zawiedzie,
dajcie za wygraną i idźcie do biblioteki.