Słabi nigdy nie potrafią przebaczać. Przebaczenie jest cnotą silnych.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.

 Każdy człowiek na kuli ziemskiej ma skarb, który gdzieś na niego czeka.

 Każdy człowiek jest jak Księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu.

 Będąc człowiekiem nie jestem bliższy nieskończoności niż gdybym był mrówką, ale też nie jestem dalszy niż gdybym był ciałem niebieskim.

 Prawdziwym szacunkiem nie jest to, jak zachowujemy się przy danej osobie, ale to, jak mówimy o niej, kiedy nie ma tej osoby w naszym towarzystwie.

 Fundamentalnym faktem ludzkiej egzystencji jest człowiek z człowiekiem.

 Książka ożywa dzięki czytelnikowi. To on wlewa w nią życie, tworzy w wyobraźni scenę, na której żyją jej bohaterowie.

 Chciałam być kochana przez kogoś innego-odparła.-Ale od nikogo nie pragnę litości.

 Najlepszy jest taki rząd, który w ogóle nie rządzi.