Można znieść wszystko, na co się człowiek zdecyduje.

 Uśmiech człowieka - to źrenica jego duszy.

 Kiedyś za bardzo zależało mi na ludziach. Za bardzo się do nich przywiązywałam i za szybko ufałam. Dzisiaj to ja się od nich oddalam i czekam na ich krok. Dzisiaj to ja jestem tą, o którą trzeba walczyć. Zmieniłam się. Zrozumiałam, że nie warto się ścierać dla kogoś, kto nie ściera się dla ciebie. 

 Wszystko przychodzi do Ciebie w odpowiednim momencie. Bądź cierpliwy.

 Ludzie odpłacają ci tym, czego mogą spodziewać się po tobie.

 Tylko wtedy, kiedy przyjmiemy
pełną odpowiedzialność za nasze
postępowanie, możemy uwolnić się
od brzemienia błędów i iść naprzód.

 Dawniej ludzie chodzili na koncert, aby słuchać muzyki, dzisiaj - aby oglądać dyrygenta.

 Nie przestaje się kochać człowieka tylko dlatego, że coś spieprzył. Każdy zasługuje na drugą szansę, ale oczywiście, jeśli druga nie jest dziewiętnastą. 

 Człowieka można poznać po ramieniu, po tym, jak patrzy, jak się uśmiecha, ile ma dobra w oczach. A przede wszystkim w sytuacjach rewolucyjnych, fanatycznych, skrajnych i nieprzejednanych. Czy przyjdzie w gorączce, czy przyniesie leki, czy stanie po dobrej stronie (Twojego łóżka), wytrze łzy, przyniesie herbatę, kawę, cokolwiek. Jaka będzie jego ręka, kiedy zdarzy się Twój sukces, jakie będzie serce. Czy zazdrosne czy dobre? Człowieka można poznać po tym, jak mocno się dzieli i jak mocno przeżywa. Po wrażliwości w dłoniach. Po uśmiechu w duszy.

 Często popularność człowieka za życia objawia się po jego śmierci.

 Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.